Κατά τη δυναστεία Μινγκ 明朝 (Ming 1368 - 1644), σε ένα χαρακτηριστό ποίημα που έγραψε ο ποιητής Τσενγκ για να επαινέσει μία εκπληκτική παράσταση πολεμικών τεχνών από μοναχούς Σαολίν, αναφέρει:
Απόλαυσα μια παράσταση Kουνγκ Φου από τους μοναχούς Σαολίν.
Η εκθαμβωτική τους ικανότητα στο χειρισμό διαφόρων όπλων με άφησε άφωνο.
Ακόμα και οι ισχυρότεροι δαίμονες, πιστεύω ότι δεν μπορούν να καθυποτάξουν το θάρρος και τη δύναμή τους.
Ούτε μία τίγρη δε θα μπορούσε να συναγωνιστεί κάποιον από αυτούς σε δύναμη.
Από τους προπάτορές τους έχει επιτευχθεί πλήθος ανδραγαθημάτων.
Προσέφεραν τεράστια υποστήριξη σε ένα συνετό άρχοντα για να ενοποιήσει τη χώρα.
Έτσι μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι ακόμα και αν γίνει νομαδική εισβολή, μοναχοί σαν αυτούς θα συγκεντρωθούν στο θρόνο για να σώσουν τη χώρα και το λαό από τους εισβολείς.
Στους συντρόφους μου οι οποίοι περπάτησαν μαζί μου στο μοναστήρι Σαολίν...
Περιπλανόμενοι στο μέσο της αναζήτησης και στο άρωμα της φύσης, εμείς μια ομάδα
επτά απλοντυμένων διανοούμενων ανθρώπων, μείναμε αμήχανοι όταν βρεθήκαμε μπροστά
σε ένα λαβύρινθο από μονοπάτια.
"Προχώρα!" παρακινούσαμε διστακτικά ο ένας τον άλλο να ξεκινήσει.
Μπροστά ένα μονοπάτι που επιλέξαμε τυχαία, αναπάντεχα μας οδηγεί στο μοναστήρι.
Έτσι εκείνη τη νύχτα τακτοποιηθήκαμε εκεί και περάσαμε όμορφα.
Στη λίμνη των εννέα δράκων ήπιαμε κάτω από το ακτινοβολόν φεγγάρι
και το ποτό στις κούπες μας καθρέφτιζε χαρωπά την κυκλική του λάμψη.
Η μουσική από τα όργανά μας φτερούγιζε μακριά, χαιρετώντας τους σωρούς πεύκων.
Για το καλό της υγείας μας χρειάζεται να επισκεπτόμαστε συχνά θέρετρα όπως το μοναστήρι,
εκεί που ακόμα και την αρχή του καλοκαιριού νιώθεις την δροσιά, ακριβώς όπως είναι και το φθινόπωρο.
Είναι να απορεί κανείς, αλλά τότε ακριβώς ήταν που αφυπνιστήκαμε απέναντι στην αλήθεια.
Γιατί στους τοπικούς θρύλους και μύθους τα όντα παρουσιάζονται όλα σαν
κάτοικοι περιοχών και τοπίων τόσο μαγευτικά όμορφων
όσο αυτά που περικυκλώνουν το μοναστήρι Σαολίν.