Στην Ινδία ο Βασιλιάς Σιμχαβάρμαν सिम्हा वर्मन (σανσ.: Simhā Varman), ανήκε στην εκλεκτή γενιάΚσατρίγια Βάρνα क्षत्रिय वर्ण (Kṣatriya Varṇa) της πόλης Καντσίπουραμ কাঞ্চিপুরম (Kāñcipuram) πρωτεύουσα του Βασιλείου Παλάβα पल्लव (Pallava). Απέκτησε τον τρίτο του γιο την Κυριακή στις 4 Νοεμβρίου του 395 μ.Χ. και του έδωσε το όνομα Μποντιτάρα (Bodhitāra). Ο Σιμχαβάρμαν ήταν αφοσιωμένος Βουδιστής και χειριζόταν τις υποθέσεις της πολιτείας σύμφωνα με τις διδασκαλίες του Βούδα. Αποδείκνυε την αφοσίωση του στο Βούδα κάνοντας ευσεβείς πράξεις όπως το χτίσιμο βουδιστικών ναών και την τύπωση βουδιστικών γραφών. Παρότρυνε επίσης το λαό του να ασκεί τα διδάγματα του Βούδα. Η γυναίκα του, η βασίλισσα, δώριζε συνεχώς φαγητό και ρούχα στους φτωχούς. Όλες οι προσπάθειες τους συνέβαλαν ώστε να υπάρχει ειρήνη και ευημερία στο βασίλειο.
Εκείνη την εποχή ο Πραζνατάρα, κιν.:般若多罗 (Bō Rě Duō Luō), ο 27ος πατριάρχης του Ινδικού Βουδισμού, ταξίδευε σε διάφορα μέρη τηs Ινδίας κηρύσσοντας τις διδασκαλίες του Βούδα και μία μέρα ενώ ο Μποντιτάρα ήταν ακόμα μικρό παιδί, έφτασε στο βασίλειο Παλάβα. Ο Βασιλιάς τον υποδέχτηκε θερμά στο παλάτι. Του προσέφερε πολλά κοσμήματα και πολύτιμους λίθους και ετοίμασε ένα υπέροχο συμπόσιο. Μετά το γεύμα ο βασιλιάς ζήτησε από τον Πραζνατάρα να μιλήσει στην αυλή του.
Ο μοναχός τοποθέτησε κάτω όλα τα κοσμήματα που του είχε δώσει ο βασιλιάς και ρώτησε το κοινό μήπως γνωρίζει κανείς αν υπάρχει κάτι πολυτιμότερο από αυτά τα κοσμήματα.
Πρώτος μίλησε ο μεγαλύτερος γιος του βασιλιά, ο Βιτιμιρατάρα (Vitimiratara). «Αξιότιμε δάσκαλε, ο προπάππους μου αγόρασε αυτό το κομμάτι νεφρίτη, με δέκα κάστρα. Πιστεύω ότι αυτό πρέπει να είναι το πράγμα με τη μεγαλύτερη αξία.»
Ο δεύτερος γιος του ο Πουνιατάρα (Punyatara) είπε στη συνέχεια. «Αυτά τα κοσμήματα αγοράστηκαν από πάρα πολύ μακριά. Ορισμένοι άνθρωποι ήθελαν να ανταλλάξουν ακόμα και τα σπίτια τους με αυτά. Επομένως έχουν πολύ μεγάλη αξία.» Πολλοί αξιωματούχοι συμφώνησαν με τις απόψεις των δύο πριγκίπων.
Ύστερα ακολούθησαν τα λόγια του μικρότερου. «Το πιο πολύτιμο πράγμα είναι οι διδασκαλίες του Βούδα. Αυτά τα κοσμήματα έχουν αξία επειδή είναι σπάνια και είναι δύσκολο να βρεθούν, αλλά όταν μας πάρει ο θάνατος δεν είναι πια δικά μας. Οι διδασκαλίες του Βούδα όμως δεν αποτελούν μονάχα μία μικρή βοήθεια στη ζωή μας, αλλά μπορούν οδηγήσουν στην απελευθέρωση μας από τον κύκλο της μετεμψύχωσης και του θανάτου, έτσι ώστε τελικά να οδηγηθούμε στην κατάσταση του Βούδα.»
Όλοι από το κοινό έμειναν άφωνοι από τα λόγια του νεαρού πρίγκιπα. Ο Πραζνατάρα κατάλαβε αμέσως ότι αυτός ο διαπρεπής νέος επρόκειτο να γίνει ο επόμενος πατριάρχης. Λίγο αργότερα καθώς ο Πραζνατάρα και ο νέος Μποντιτάρα μιλούσαν για τους κήπους του παλατιού, ο γηραιός δάσκαλος βρήκε την κατάλληλη στιγμή να κάνει μερικές ερωτήσεις στον αξιόλογο νέο.
«Μπορείς να μου πεις νεαρέ τι από όλα τα πράγματα είναι πιο όμορφο;» Ο νεαρός πρίγκιπας απάντησε: «Αυτό που είναι το πιο όμορφο από όλα τα πράγματα δεν έχει γεννηθεί ακόμα.» Ο Πραζνατάρα αφού κοίταξε για λίγη ώρα τον νέο συνέχισε: «Ποιο από όλα τα πράγματα είναι το υψηλότερο;» Ο νεαρός πρίγκιπας απάντησε χωρίς δεύτερη σκέψη. «Η αληθινή φύση είναι η υψηλότερη.»
Και αυτή ήταν η τελευταία ερώτηση του δασκάλου στο νέο. Πάμε τώρα είναι ώρα να γυρίσουμε πίσω, του είπε κρατώντας τη μακριά γενειάδα του. Καθώς γύριζαν πίσω, ο Πραζνατάρα ρώτησε το βασιλιά αν θα μπορούσε να ανταλλάξει τα δώρα και τις πλούσιες προσφορές του, αφήνοντάς τον να πάρει το νεαρό πρίγκιπα ως μαθητή του. Με μεγάλη ευχαρίστηση και περηφάνια ο βασιλιάς δέχτηκε και σε λίγες μέρες έδωσε το γιο του στο νέο του πατέρα.
Λίγο καιρό αργότερα ο βασιλιάς πέθανε. Ενώ όλοι θρηνούσαν, ο Μποντιτάρα κάθισε μπροστά στο φέρετρο του πατέρα του για επτά ημέρες. Όταν τελείωσαν οι τελετές και η ταφή, ο Μποντιτάρα γύρισε στον Πραντζατάρα και του ζήτησε να τον αναγνωρίσει. Ο καιρός είχε φτάσει και ο Πραντζατάρα χειροτόνησε τον πρίγκιπα. Μετά από την χειροτόνηση ο Μποντιτάρα έμεινε μαζί με τον Πραζνατάρα και δέχτηκε ολόκληρη τη διδασκαλία.
Αφού διδάχτηκε τις διδασκαλίες ο Μποντιτάρα έφτασε στην υπέρτατη ενόραση. Ο Πραζνατάρα του είπε: «Κατέχεις βαθιά σοφία όλων των αρχών της Ντάρμα, η οποία αποτελεί ολοκληρωμένη γνώση. Σε ονομάζω Μποντιντάρμα, Μπόντι για την αλήθεια και Ντάρμα για τις διδασκαλίες.»
O Μποντιντάρμα ή Τα Μο 达摩 (Dá Mó) όπως ονομάστηκε αργότερα από τους Κινέζους, χρίστηκε κληρονόμος της 28ης γενιάς του Μαχα Κασγιάπα, κιν.: 巴利语 (Ba Lì Yǔ), διάδοχος του βούδα Σάκια Μούνι ή στην κινεζική Σι Τζιά Μου Νι 释迦牟尼佛 (Shì Jiā Móu Ní Fó), κερδίζοντας το μανδύα του πατριάρχη της σχολής Ντυάνα "διαλογισμός", στην Κινεζική Τσαν 禅 (Chán) και στην Ιαπωνική Ζεν (Zen).
Ο Μποντιντάρμα γονάτισε και ρώτησε κλαίγοντας τον δάσκαλο που να πάει για να επιτελέσει το έργο του. Ο Πραζνατάρα απάντησε ότι Θα πρέπει να μείνει στη νότια Ινδία για κάποιο διάστημα. Πρέπει να περάσουν 67 χρόνια και μετά να ταξιδέψει στην Κίνα για να διδάξει την αξία της άριστης ικανότητας. Ο Μποντιντάρμα απόρησε. Θα ζω τότε; Πώς θα γινόταν να αναγνωρίσει εκείνους που θα δέχονταν την διδασκαλία; Δεν θα ήταν πιθανή η εμφάνιση προβλημάτων στη χώρα τα επόμενα χρόνια; Ο Πραζνατάρα του είπε κλείνοντας τα μάτια του. «Θα υπάρξουν αμέτρητοι άνθρωποι οι οποίοι θα αφυπνιστούν από τις διδασκαλίες σου στη χώρα που θα διδάξεις. Παρόλο που θα υπάρξουν προβλήματα, θα πρέπει να παραμείνεις όπως είσαι ταπεινός. Μόλις φτάσεις στην Κίνα μην ψάξεις στα νότια μέρη, γιατί εκεί οι άνθρωποι ενδιαφέρονται για δουλειές που αποφέρουν πλούτο και δεν έχουν συναίσθηση της ουσίας της διδασκαλίας.»
Στη συνέχεια ο δάσκαλος απάγγειλε στον Μποντιντάρμα μία στροφή από τη διδασκαλία
Εκεί που θα διασχίσεις το ρυάκι
και θα συναντήσεις τo πρόβατο,
μόνος και χωρίς παύση
να διασχίσεις τα σκούρα τα νερά.
Κάτω από τον ήλιο να έχεις την ευγένεια δύο ζώων
του ελέφαντα και του άλογου.
Δύο δεντράκια Κασσίες θα ανθούν για πάντα.
Πρέπει να φτάσεις στο δάσος,
γιατί εκεί θα φτάσεις στην κατάσταση του Βούδα.
Η Κίνα είναι τεράστια όμως δεν υπάρχει άλλος τρόπος
να βρεις αυτούς που θα ακολουθήσουν το μονοπάτι σου.
Ένας χρυσός πετεινός μπορεί να πάρει ένα σπόρο στάρι
και με αυτόν να θρέψει όλες τις φυλές του κόσμου.
Ο Μποντιντάρμα έμεινε κοντά στον σεβάσμιο Πραζνατάρα 40 χρόνια. Όταν έφυγε ο δάσκαλος του στις 16 Δεκεμβρίου του 457 μ.Χ., ο Μποντιντάρμα άρχισε να διδάσκει παντού και απέκτησε σεβασμό σε όλη τη χώρα. Από τη μέση ηλικία θεωρήθηκε ένας βουδιστής δάσκαλος και ολοκληρωμένος πολεμιστής Κσαστρίγια (Ksatriya). Η ρίζα της πολεμικής κατάρτισής του ήταν Βαζραμούστι (Vajramushti) και Καλαριπαγιάτ (Kalarippayat).